[Persian] - بر دیوار کافه

 کتاب بر دیوار کافه با این جملات شروع می‌شود: «در جوانی وقتی که دانشجو بودم، در پاریس کافه هایی را دوست داشتم که روی دیوارهای آن‌ها مشتریان در سال های مختلف روی آن‌ها یادگاری نوشته بودند. با ماتیک، با مداد ابرو، با ماژیک، با ذغال، با مداد شمعی، با قلم‌های رنگارنگ! و همه هم با عجله نوشته بودند. این یادگاری ها فقط تاریخ داشتند، امضا و نام صاحب یادگاری محو بود یا کهنه بود.بعضی خوانا نبودند اما می‌شد با حوصله آن‌ها را خواند. هیچ کس فکر نمی‌کرد که من از روی آن‌ها یادداشت بر میدارم؛ حتی پیر مرد صاحب کافه که او هم سرگرم مشتریان بود. من همیشه در جست و جوی رازی بودم از کودکی این جست و جو با من بود. این جست و جو یک طرفش من بودم و یک طرف دیگر انهدام و سوگ آدمی... من شیفته‌ی این دیوار شده بودم.»

کتاب بر دیوار کافه داستان دانشجوی فیلمسازی را روایت می‌کند که بعد از ساختن چند فیلم ناموفق، موفق یه ساختن فیلمی پرفروش و موفق می‌شود. داستان از نقطه‌ای شروع می‌شود که جوان فیلمساز ایده‌ی جدیدی برای ساختن فیلم به ذهنش می‌رسد. یکی از روز‌هایی که در کافه‌ی مورد علاقه‌اش رو به روی دیوار یادگاری‌ها نشسته است، با خود می‌اندیشد که سرگذشت هر کدام از این آدم‌ها چه شده است. چند نفر از آن‌ها همچنان اندازه‌ی یادگاری‌هایشان خوشحالند و یا غمگینند؟